ma 3 april
Een vrouw (Melyn Chow) komt op. Jong en verzorgd, geruit pak met passende handtas en hoge hakken. Ze loopt rustig over de aarde die hier is neergezet, als een klein stadspark in de betonjungle. Dan zoekt ze, wroetend door de aarde. Ze vindt een apparaatje dat een geluidsopname afspeelt, onverstaanbaar voor ons. Aan het gezicht van de vrouw is niet af te lezen of dit nu haar heilige graal was. In Not all is lost van Theater Rotterdam, waarvan ik een try-out aan de William Boothlaan mocht bezoeken, zijn de vier figuren vooral naar elkaar op zoek.
Tekst: Lars Kajuiter
Ik zeg bewust “figuren”, want Davy Pieters voorstelling wordt door Theater Rotterdam niet in de categorie dans gezet, maar er zit genoeg dans in dat ze ook als dans(theater) zou kunnen worden gezien. Noemen we de mensen op het toneel dan danser, acteur, personage? In ieder geval kijken we naar mensen die elkaar vastgrijpen, vasthouden, ophijsen, meeslepen, wegduwen, opzoeken, door de modder trekken en diep in de ogen kijken zonder een woord te wisselen.
Language no problem, dus door taalbarrières hoeft niemand zich te laten tegenhouden. Zeker voor publiek dat vaker naar (dans)theater kijkt, is het een mooie aanrader. Ervaren publiek herkent beelden uit Café Müller van Pina Bausch als twee figuren (Charlotte Gillain en Thomas Higginson) elkaar in de armen sluiten, de ene valt en door de ander wordt omhooggetrokken, en dit spel zich steeds sneller herhaalt. De aarde maakt de bewegingen moeilijker en de gevoelens heviger. Het licht dat Varja Klosse heeft ontworpen maakt overgangen door soms plotseling de zaal in te schijnen, als een zoeklicht dat je eraan herinnert dat we in de grote stad zijn.
Volgens Theater Rotterdam zelf gaat Not all is lost over “lichamen die zorgen voor andere lichamen”, en wel specifiek in de jongvolwassen levensfase. De fase waarin mensen hun eigen plek moeten vinden en andere mensen om het leven mee te delen. Alles wat in de kindheid nog vanzelfsprekend was, staat op losse schroeven. Wat de vier figuren daarin mooi laten zien is het dilemma dat je de ander niet wil laten vallen, maar zelf ook niet weet hoe je overeind moet blijven staan.
De voorstelling is op zijn mooist als hij zo teder is, dat je aan reclame voor melkchocolade gaat denken. Het moment dat Melyn Chow zich wast in een vijvertje en Charlotte Gillain bij haar komt, springt eruit. Ik denk ook aan de momenten dat Thomas Higginson verlegen twee stappen naar iemand toe zet en er drie terug springt, of de momenten dat Josefine Aalvid Rahn van de grond komt om de anderen in de armen te nemen. Dus als u samen komt, houd elkaar stevig vast, en laat de mooie beelden binnenkomen.
Neem ook eens een kijkje bij: .
In mei zaten Inge Mulder en Maggie Symonds vijf dagen in residentie in de Werkplaats van Zwolse theaters. De uitvoering van deze avond is de afronding van hun residentietraject. Tijdens het traject he. ..
Ik wil de nieuwsbrief ontvangen, waarin ik wekelijks op de hoogte gehouden word van het nieuws rond Zwolse theaters en haar activiteiten.
Schouwburg Odeon
Blijmarkt 25
8011 ND Zwolle
Theater De Spiegel
Spinhuisplein 14
8011 ZZ Zwolle
0900 - 1435 (€0,45 / minuut)
dagelijks 10.00 uur - 20.00 uur
Kassa Schouwburg Odeon
dinsdag en donderdag van 14.00 tot 16.00 uur
Vanaf één uur voor aanvang van de voorstelling
Kassa Theater De Spiegel
Vanaf één uur voor aanvang van de voorstelling
WhatsApp (ma-vr 10.00 - 18.00 uur)
Bewaar uw kaarten in de app van Ticketmatic:
Android Play store
iOS Apple App store
(de veiligste en snelste manier van kaarten bewaren)
Lees hier onze Privacyverklaring.
Wij plaatsen functionele cookies om deze website naar behoren te laten functioneren en analytische cookies waarmee wij het gebruik van de website kunnen meten. Deze cookies worden niet gebruikt om persoonsgegevens te verwerken. Geef je daarnaast toestemming voor het plaatsen van tracking- en advertisingcookies?