In de kleedkamer met.. Carolina Dijkhuizen

Carolina Dijkhuizen schittert in de tribute show Thank God it’s Donna. Donna Summer was als The Queen Of Disco het onbetwiste icoon van haar generatie. Carolina brengt Donna's roerige leven en onweerstaanbare dance hits tot leven in een spectaculaire tribute show die je een avond lang doet vergeten dat de échte Donna alleen nog op het allerhoogste niveau zingt: in de hemel.

Wat spreekt je dan zo aan bij Donna Summer?

“Nou, weet je wat het ding was. Ik was heel erg fan van Brandy, Whitney Houston en Diana Ross. Die hadden allemaal een veel lichtere stem. Veel kopstem en hoog. Donna’s stem is wat lager, een donkerdere kleur in haar stem. Ik hoorde haar en ik dacht oh! Hey, dit is grappig! Het was een soort referentiekader voor mijn eigen stem. Toen ik jong was zong ik alleen maar laag. Dat vond ik heerlijk. Haar liedjes vond ik gewoon heel leuk. Uiteindelijk zag ik haar later, ik was toen een jaar of 18, pas echt. Ik dacht: oh dát is Donna Summer. Dat was echt een wow-moment voor mij. Mijn moeder zei ook tegen me ‘oh, dat is grappig. Je lijkt ook echt op haar.’ Zeker toen ze jonger was. Als ik nu foto’s zie schrik ik er soms van, hoe erg we op elkaar lijken. Dat was altijd een soort van connectie voor mij. Ik luister nog steeds vaak naar haar muziek. Nu niet meer elke dag, omdat we het nu ook bijna elke dag spelen natuurlijk. Maar daarvoor luisterde ik echt elke dag naar haar muziek op plaat.”

Heb je nog wel eens last van plankenkoorts voor een optreden?

“Ja gister toevallig nog! Ik was heel zenuwachtig, want er zat een fan in de zaal die mij in connectie heeft gebracht met de zus van Donna Summer. Hij ging het optreden livestreamen voor haar. Ik was heel nerveus omdat ik graag wilde dat zij het ook leuk zou vinden. Dat ze ziet dat we dit met heel veel liefde en passie maken.”

Ik zag inderdaad dat de zus van Donna had gereageerd op social media.

“Ja, en ze heeft de livestream van begin tot eind gekeken! Echt helemaal te gek. Dat was wel echt een hoogtepunt. Dat is voor mij toch het beste compliment wat ik kan krijgen, van de familie van Donna zelf.”

Wat is de mooiste reactie die je tot nu toe hebt gehad? Behalve dan van de zus van Donna.

“Nou, er komen best wel veel diehard fans van Donna die haar echt live hebben gezien en haar muziek van A tot Z kennen. Gister waren er ook 2 van zulke mensen, en die kwamen naar me toe en zeiden dat ze bij State of Independence gewoon moesten huilen. Ze hadden het gevoel dat het allemaal echt klopte. Meer kan ik niet wensen! Tuurlijk, dat alle mensen een fijne avond hebben. Maar dat de echte diehard fans van Donna het tof vinden wat wij doen, dat is voor mij bevestiging dat we echt goed bezig zijn. Want dat is ook waarom ik dit wil doen. Dit is mijn liefde voor haar. Zij hebben diezelfde liefde.”

Je speelt nu voor het eerst eigenlijk geen rol, hoe bevalt dat?

“Het is een beetje dubbel want dit is eigenlijk wat ik vroeger altijd deed, voordat ik musicals ging doen. Maar mensen kennen me altijd van musicals. Op mijn veertiende ging ik al met bandjes optreden. Het is dus eigenlijk meer terug naar mezelf, dan dat mensen denken: oh ze gaat echt iets heel anders doen. Het was wel heel scary. Maar het is het denk ik echt het leukste wat ik ooit heb gedaan!"

Zijn er nog bepaalde gewoonten die je doet voor of na een show?

“Ik ben heel bijgelovig, maar dat komt misschien omdat ik musical heb gedaan. Ik doe alles altijd in dezelfde volgorde. Als ik het in een andere volgorde doe of er gebeurd iets waardoor ik niet mijn routinedingetje kan doen, dan zit ik er niet helemaal lekker in. Ik heb dat echt nodig. Ik noem het bijgeloof maar het is eigenlijk een concentratieding. Ik zit nu altijd met Shirley (backingvocal) op de kleedkamer, en we zijn allebei wel heel rustig. Dat is heel fijn.”

Wat is je favoriete gedeelte uit de show?

“Nou, wij (Shirley en Carolina) doen bijvoorbeeld het duet No More Tears, tussen Barbara Streisand en Donna Summer. Mensen gaan dan eerst heel rustig zitten op het puntje van hun stoel en je hoort ze fluisteren ‘oh ja, ja.. oh mooi’. Je hoort ze echt genieten. En dan komt die discovibe erin en zie je die hele zaal ineens losgaan. Eigenlijk bij heel veel liedjes heb je af en toe zo’n moment. En als we naar het einde van de show toegaan dan gaan mensen helemaal dansen, zingen.. Dan zijn ze helemaal opgewarmd en dat is super leuk!”

Heb je al plannen voor het volgende theaterseizoen?

“Ja, dan gaan we gewoon verder met Thank God It’s Donna. We willen nog heel graag een clubtour doen, en spelen op festivals in de zomer. We doen nu maar 30 theaters, dus dat valt eigenlijk heel erg mee. We staan bijvoorbeeld niet in Rotterdam, Hoorn of Groningen. Dus er zijn nog zoveel mogelijkheden! Dit was ook echt een soort try-out, om te kijken of mensen dit leuk vinden. En die bevestiging hebben we echt wel gekregen!”

‘Thank God it’s Donna’ in Zwolle gemist? Geen zorgen! De show staat onder andere ook in Deventer, Sneek en Amersfoort. Klik hier voor de hele speellijst met alle locaties en data.

Tekst: Bianca Kisjes