In de kleedkamer met... Daan Schuurmans & Kirsten Mulder

"Demonen is intelligent, gedurfd en blijft boeien”, volgens de Volkskrant in 2016 over Lars Noréns Demonen onder regie van Marcus Azzini. Dit seizoen brengt Toneelgroep Oostpool dit gewaagde en moderne huiskamerdrama opnieuw naar de theaters. Voor de rubriek ‘In de kleedkamer met…’ sprak marketingmedewerker Sanne, acteurs Kirsten Mulder & Daan Schuurmans. Onder andere over de voorstelling, rode verf en hun kleedkamerrituelen.

"Wat me vooral is bijgebleven zijn de uitgebreide pogingen van recensenten om ons bizarre einde en eindzin te verklaren."

Hoe is het om na drie jaar met Demonen in reprise te gaan?

Daan: “Dat is een goede vraag…. Dit toneelstuk valt en staat bij aansluiten, het is als het ware een flipperkast van teksten. Opletten is dus wel geboden om kleine nuances niet te missen. Daarnaast is het bewonderenswaardig hoe goed en snel Astrid van Eck in dit stuk is gestapt nadat ze de rol heeft overgenomen."

Kirsten: “…Om antwoord te geven, dat is best bizar. Vooral omdat we binnen een week het stuk moesten herpakken. Iedereen is afzonderlijk van elkaar opnieuw aan de gang gegaan met de tekst. Het is zo dat ik eerder de toon van mijn medespelers in mijn hoofd had, dan mijn eigen ding.”

“Voor mij is het nu sowieso anders. Drie jaar geleden was ik zwanger en speelde ik dus met Valentijn in mijn buik, die toen hij werd geboren vrijwel meteen de stem van Daan herkende, omdat hij die natuurlijk avond aan avond heeft gehoord. Aan die tijd heb ik bijzondere herinneringen.”

Zijn er nu bij de reprise al leuke anekdotes van onderweg te vertellen?

Kirsten: “We zijn met z’n vieren sowieso een beetje een ‘raar’ clubje. Zeker vlak voor we op moeten, dan zijn we wel hyper. Zo waren we laatst in Den Haag, waar we eigenlijk net ietsje te lang in onze karakters bleven hangen en dan gebeuren er vaak maffe dingen. Zo is Daan bijvoorbeeld erg van het zingen van niet bestaande liedjes!”

Hoe is het überhaupt voor jullie twee om weer samen te werken na Westenwind?

Daan: “Op de set van Westenwind twintig jaar geleden hadden we een klik en die is er eigenlijk altijd gebleven. Al spelen we nu natuurlijk man en vrouw in plaats van (half)broer en –zus."

Kirsten: “Ik vind dat heel leuk en het voelt vertrouwd. Het heeft ook wel iets moois, iets magisch, omdat je soms merkt dat het publiek daarom ook komt. Om ons weer samen te zien spelen.”

Hoe zit het met jullie kleedkamerrituelen?

Daan: “Ehm, die probeer ik eigenlijk zoveel mogelijk te voorkomen, hoewel ik wel heel erg bijgelovig ben. Met spelen is het natuurlijk zo dat het elke avond ‘nieuw’ moet zijn. Als je dan een vast stramien zit, kan dat best gevaarlijk zijn. Openstaan voor alles is het beste. Praktisch gezien verf ikzelf voor elke voorstelling mijn haar zwart met een soort mascara en verf ik mijn handen vlak voor aanvang rood, omdat het anders lastig wordt op de wc, haha…”

Kirsten: “Dat is een ritueel wat we elke avond hebben met z’n vieren. Dat we bewust afspreken dat we open staan voor elkaar en het gewoon laten gebeuren. Verder heb ik wel een vaste volgorde met schminken en aankleden. Dat komt omdat ik daarmee wordt geholpen.”

Zijn er nog persoonlijke demonen die jullie moeten beslechten?

Allebei: “Als het gaat om het stuk, blijft dat de tekst. Er wordt veel gezegd en daarnaast gebeurt er veel. We horen dat ook terug vanuit het publiek, dat we elkaar veel aandoen. Dat is ook waar, juist dat vinden we meestal heel geestig onder elkaar. Er is veel zwarte humor onderling.”

Zijn recensies of reacties die jullie bijgebleven zijn over Demonen?

Daan: "Wat me vooral is bijgebleven zijn de uitgebreide pogingen van recensenten om ons bizarre einde en eindzin te verklaren. De ene vindt het een pyscho-therapeutische sessie en een andere vindt het een bezoekje aan de hel. De verklaring voor alle rode ledematen zit hierin verborgen.”

Wat willen jullie nog meegeven over Demonen?

Kirsten: “Hoever durf je te gaan voor de liefde? – Is uit elkaar gaan falen of een keuze voor iets nieuws een kans op iets moois, daar gaat het over."

Daan: “Demonen is het Scandinavische Who’s Afraid Of Virginia Woolf?"

Tekst: Sanne ter Heide