In de kleedkamer met... Marcel Hensema

Acteur/regisseur Marcel Hensema speelt Alles in de Hens. Een autobiografische voorstelling over een bijna-vijftiger die gaat wandelen om weer in contact te komen met zichzelf en de wereld om hem heen. Een warme voorstelling vol mooie verhalen, herkenbare typetjes, humor en muziek van Edison-winnaar en bandoneonspeler Carel Kraayenhof. Voor de rubriek ‘In de kleedkamer met…’ sprak marketingmedewerker Sanne, met Marcel Hensema over de natuur, kassière Carla en zijn kleedkamerrituelen.

"Over de puberteit en de menopauze zijn boekenkasten volgeschreven, maar over mannen met een midlife doen we nog steeds lacherig.”

Hoe gaat het met je, Marcel?

Marcel: “Goed. Zo rond de première is er nog hard gewerkt aan de voorstelling. We hebben een try-out gehad in een kleine zaal, waardoor er voor een grote zaal wat veranderingen moesten worden doorgevoerd. De voorstelling is nu veel beeldender als resultaat.”

Zijn er al reacties of recensies die je bijgebleven zijn?

Marcel: “Ha, jawel. Vanuit het publiek wordt het positief ontvangen. Toch probeer ik voorzichtig te zijn met wat zij ervan vinden, het is misschien wat éénkleurig, omdat mensen die totaal geen fan van me zijn minder snel zullen komen kijken. Wat dat betreft geven de recensies in de krant een beter algemeen teneur. Echter zit ikzelf in het oog van de storm, daardoor krijg ik niet alles mee. Ben benieuwd naar nog meer reacties.”

Alles in de Hens heeft een serieuzer toon dan je andere solo’s. Waarom die keuze?

Marcel: “Of het een bewuste keuze is, weet ik niet. Eigenlijk wilde ik een show maken over wandelen, omdat ik met de jaren heb ontdekt hoe fijn ik dat vind. De natuur geeft mij rust. Alleen is dat onderwerp nogal saai, je kan vertellen hoe je van A naar B gaat en daar houdt het zo’n beetje op. Toen ik nadacht over de vraag waaróm ik ben gaan wandelen, had ik het daadwerkelijke onderwerp te pakken.”

“Ik ben er namelijk zeker van  dat je een voorstelling moet maken over dingen die je zelf kent en meemaakt. Zo is Alles in de Hens er gekomen. Ik vind het belangrijk midlife-achtige dingen bespreekbaar te maken. Het is toch een serieuze zaak. Over de puberteit en de menopauze zijn boekenkasten volgeschreven, maar over mannen met een midlife doen we nog steeds lacherig.”

Marcel, heb je een favoriet stuk in je voorstelling?

Marcel: “Ja. Één gedeelte vind ik echt heel erg leuk, dat is wanner ik het typetje kassière Carla speel. Die vrouw heeft alle nare en zware dingen in het leven meegemaakt die je je bedenken kan en toch heeft ze steeds een positieve levenshouding. In de voorstelling spiegel ik mezelf aan haar.”

Wat maakt deze voorstelling spannend voor jou?

Marcel: “Ik ben benieuwd hoe Alles in de Hens buiten noord Nederland wordt ontvangen. Bedoel dat de mensen me daar toch al enige jaren beter kennen als theatermaker, die daarbij ook lekker Gronings praat. De rest van Nederland kent mij vooral als film- en televisieacteur zonder dat ze weten wat me verder nog bezighoudt. Daarom is het deze keer helemaal in het Nederlands. Die twee dingen maken het spannend. Ben nieuwsgierig wat de mensen in Zwolle ervan zullen vinden.”

Hoe zullen je kleedkamerrituelen eruit zien als je bij Zwolse theaters bent?

Marcel: “Ik probeer altijd vroeg te eten, zodat ik de tijd heb om even te slapen voordat de voorstelling begint. Verder heb ik helemaal geen spannende dingen te melden! Het slapen vooraf is alleen goed voor mijn concentratie. Zo kom ik de avond door.”

Wat wil je het publiek meegeven voor ze naar je komen kijken?

Marcel: “Voor veel mensen zal de voorstelling heel herkenbaar zijn. Het gaat over mooie momenten en problemen van alledag. Het onderwerp mag dan zwaar klinken, de humor ontbreekt zeker niet, net als in het dagelijkse leven. Daarnaast zit er toch een klein beetje noordelijk gevoel in. Als mensen een andere kant van me willen zien, moeten ze komen kijken.”

‘Alles in de Hens’ niet in Zwolle zien? Geen zorgen! De voorstelling staat onder andere ook in Zutphen en Heerenveen. Kijk hier voor de hele speellijst met alle locaties en data.

Tekst: Sanne ter Heide