''Het is fijn als het publiek ook een bepaalde nieuwsgierigheid heeft en mijn vragen misschien wel herkent.’’

Afgelopen week zat Jessica Kaasschieter vijf dagen in residentie in de Werkplaats van Zwolse theaters. De uitvoering van haar voorstelling is de afronding van hun residentietraject. Tijdens het traject heeft zij de voorstelling Eerder dan later gemaakt. Hierin onderzoekt Jessica vragen over haar jeugd. Hoe groot is haar vaderwond, en hoe dichtbij mag de liefde komen, nu de toekomst zich langzaam voor haar ogen openbaart? Om wat meer over Jessica te weten te komen, hebben wij haar een aantal vragen gesteld.

Allereerst, stel jezelf eens voor

‘’Ik ben Jessica Kaasschieter, 30 jaar oud, schrijver, zangeres en theatermaker. Ik heb hier in Zwolle musicaltheater gestudeerd. Daarna ben ik mij meer gaan verdiepen in wie ik ben als maker. Dat deed ik op de Koningstheateracademie in Den Bosch.’’

Waar gaat je voorstelling over?

‘’De voorstelling heet Eerder dan later, waarin ik verschillende thema’s onderzoek. Onderwerpen die aan bod komen zijn o.a. zichtbaarheid, de relatie met m’n vader en intimiteit. Dit zijn de drie hoofdthema’s waar ik me deze week op heb gefocust.’’

Wat ga onderzoeken/uitzoeken tijdens deze residentie?

‘’Ik ben altijd wel een maker geweest die vanuit persoonlijk materiaal creëert. Dit is best een zoektocht. De hoofdvraag die nu op de voorgrond ligt is: wanneer is iets persoonlijk en wanneer is iets privé? Tijdens de werksessies (met acteur Bram Suijker) kwam ik er achter wat er gebeurd als ik iets te privé maak. Het publiek kan er dan niet zoveel mee, behalve dat ik na het spelen m’n zegje heb gedaan. Persoonlijk mag het uiteraard wel zijn, dit is nog wel een zoektocht omdat het materiaal zo dicht op m’n eigen huid geschreven is. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het publiek iets voelt, mijn gevoel is ondergeschikt aan dat van hen.

Ik werk daarnaast ook samen met twee muzikanten, Karel Houtzager (piano) en Inge Mulder (saxofoon). Ik vind het ook interessant om te onderzoeken wat muziek kan bijdragen en welke invloed het heeft op m’n spel. Heel leuk om daar mee te experimenteren.

Wat verwacht je uit deze residentie te halen?

‘’Eigenlijk wil ik voelen waar ik nu sta en wie ik nu ben als speler. De afgelopen drie jaar stond in het teken van mijn ziekte, en dit voelt nu een beetje als een tweede, nieuwe ontdekkingstocht. Dit is de eerste keer dat ik weer ga spelen na al die tijd. Ik was vooraf vooral benieuwd of het zou lukken om bij m’n gevoel te komen en waar ik tegenaan zou lopen. Deze week sta ik hier extra bij stil.’’

Wat is een tip die je aan andere (jonge) makers wil meegeven?

‘’Ga er echt open in. Probeer alles wat je denkt te weten over jezelf (als maker) los te laten en kijk of je er echt zo blanco mogelijk in kan gaan. Je hebt als maker soms zo de neiging om je aan bepaalde theaterregels te houden, maar dit is echt de kans om dat los te laten en het publiek te gebruiken op een manier die normaal misschien niet gebruikelijk is. Sta daar voor open en experimenteer je suf! Nu kan het!’’

Betrek jij het publiek ook bij jouw voorstelling?

‘’Ja, dat ga ik nu voor het eerst wat meer doen. Ik heb er bewust voor gekozen om de dialoog met m’n publiek aan te gaan en het gesprek open te gooien. Voor het publiek lijkt het me heel leuk om een keer de zoektocht die wij als makers afleggen van dichtbij te zien, om zo te ervaren dat elke keuze (welk liedje gebruik je, welk perspectief kies je) een ander gevoel opwekt. ’’

Haal je dan ook je inspiratie uit andere mensen?

‘’Ja, zeker! Het is heel waardevol om begeleiding te krijgen van iemand uit het vak. Vroeger had ik de neiging om met een gepolijste versie van m’n materiaal bij iemand aan te kloppen, maar het is veel leuker om vanuit de rauwheid dingen te laten zien en dan samen te kijken wat iets uiteindelijk wordt. Ik haal ook inspiratie uit deze plek, want het is deze week echt mijn plekje. Ik kan lekker mijn spullen laten liggen en dat vind ik ook inspirerend.’’

Hoe ziet jouw ideale publiek eruit?

‘’Het is fijn om publiek te hebben dat met mijn zoektocht mee kan. Ik maak vooral vanuit bepaalde vragen die ik heb, of soms trek ik een kaart met een boodschap en gebruik dat als inspiratie. Het is fijn als het publiek ook een bepaalde nieuwsgierigheid heeft en mijn vragen misschien wel herkent.’’

Wat is je favoriete plek in Zwolle?

‘’Misschien wordt dat toch wel dit, het Papenstraattheater. Alles komt hier namelijk samen; de speeltuin, het creëren en het theatersfeertje. Daarnaast is Cultuurschip Thor ook wel een favoriet plekje. Hier heb ik destijds mijn afstudeervoorstelling gespeeld.’’