Werkplaats ZT presenteert: Gemma en Anne-Marie

Fijn dat je ons speelveld hebt betreden.

Kijk maar eens rond, wat valt je op?

 

Aanwijzingen liggen klaar, misschien zie je ze niet, maar hoor je ze wel.

De voorstelling staat op het punt te beginnen.

Zoek je rol, speel deze met verve.

Succes.

Een zomerse residentieweek staat weer voor de boeg. Er wordt hard gewerkt door de dames Anne-Marie Meertens Rouw en Gemma Meulendijks aan hun onderzoeksvraag. Maar hoe zijn ze eigenlijk terecht gekomen bij Werkplaats Zwolse theaters? En wat gaan ze doen deze week? Begeleider Diede Blok hield een kort interview met het duo. 

Wie zijn wij / wat doen wij?

Wij zijn Anne-Marie Meertens Rouw en Gemma Meulendijks, beiden werkzaam binnen de beeldende kunsten en het onderwijs. Wat wij willen onderzoeken in onze residentie gaat over het grensvlak van de werkelijkheid en het interpreteren, of verheffen, ervan tot kunst. Kan een alledaagse handeling in de openbare ruimte ook een voorstelling zijn? Als deze op toneel getoond wordt wel. Dit leverde de volgende vraag op; wanneer wordt je figurant, performer of beschouwer en hoeveel keuze en bewustzijn heb je daar eigenlijk in? In de residentieweek gaan wij onderzoeken hoe de verhouding ligt tussen deze drie elementen.

Hoe kwamen jullie bij dit idee?

Op het internet kwam Gemma de oproep voor deze residentie tegen. Die stuurde ze meteen naar Anne-Marie, van kijk eens hoe leuk! We dachten dat gaan we maar eens doen, dingen in het theater. Toen we nadachten over een concept kwamen we bij de ervaringen die je in het dagelijks leven hebt, dat je dan in één keer denkt, dit is grappig, dit zou zo een toneelstuk kunnen zijn. Dat het dan zo bevreemdend is dat je denkt, hè is dit nu gespeeld of dit nu de werkelijkheid? Vanuit die momenten zijn wij eigenlijk begonnen. Met de vraag kan je daar als maker dan ook in sturen? Wij hebben een beeldend maken achtergrond, maar dit zit eigenlijk op het grens van theater maken en dat maakt het voor ons zo interessant, dat tussen gebied.

Wat ben je dan eigenlijk nog aan het doen, als je zo erg dat beschouwen aan het beïnvloeden bent, ga je dan theater maken of ben je eigenlijk nog beeldende kunst aan het maken? Wat gebeurd er als het in elkaar overloopt? Het gaat over de ervaring dat je de ene keer wel en de andere keer niet iets beschouwd als kunstwerk. Dus dat je langs wat dan ook kan lopen in de openbare ruimte en dat het dan de ene keer gewoon iets is waar je langsloopt en de andere keer kan dat plotseling wel dat kunstwerk zijn. Het object blijft hetzelfde, maar jouw reactie wordt anders. Dat vinden we een heel leuk gedachtenspel en dat heeft het meeste invloed op wat we nu aan het onderzoeken zijn. Alles kan alles zijn en wanneer je mee doet of niet of wanneer je iets beschouwd dat dat vooral met jezelf te maken heeft. Wat is het dan in jezelf waardoor dat gebeurd.

Waar vind jullie onderzoek plaats?

Het onderzoek vind deze week tot en met zaterdag 20 augustus plaats in de Papenstraat. Elke dag bouwen we het onderzoek verder uit. Het heeft een begin en een einde en iedereen die bewust of onbewust door de Papenstraat loopt doet mee. Het feit dat je er bent is je ticket voor de “voorstelling”. Je bent daarmee performer geworden, deelnemer, toeschouwer en misschien bewust negeerder  van wat er aan de hand is.

Wat ga ik zien of meemaken in de Papenstraat?

De ander en jezelf in een rol waarvan je niet verwacht had dat die in je zat. Er zijn aanwijzingen, klein en groot, luid en stil, die je kunnen laten handelen tot het spelen van je rol. Op zaterdag 20 augustus is van 14 – 15 uur de eindproef van de residentie. Iedereen die mee wilt onderzoeken en spelen (of juist niet) is welkom om naar de Papenstraat te komen. Laat je verrassen en verander van toeschouwer naar speler en weer terug!