Herman van Veen

Ls,

Vandaag een jaar geleden

vroeg iemand van het theater mij

of ik al wist wat wij

zouden komen spelen.

Jee, dacht ik,

dat hangt van zo veel af.

Hoe toekomstbestendig kan op mijn leeftijd

zo’n aankondiging zijn?

Het gaat immers

altijd anders dan je denkt

ook als je denkt

het zal wel anders gaan dan je denkt

dan gaat het toch nog anders

dan je denkt.

Zoals Judith, een vriendin,

laatst op een feestje zei.

Al zeker weet ik wel

als alles gaat zoals ik hoop,

versieren we een stoel,

want ik word vijfenzeventig.

Net zo oud als de langste gewapende vrede

in onze lage landen ooit.

Dus zingen we vast en zeker blij

vrij

naar Chawwa Wijnberg:

Violen, anjelieren

en een tas vol prei

wat hebben we te vieren

violen, anjelieren

en een tas vol prei.

Ja, los van wat krakende onderdelen

en het regelmatig kwijt zijn van namen,

beschouw ik deze tijd,

ook al ben ik minder jong dan gisteren,

als de beste van mijn leven.

Herman van Veen