Laura van Dolron

Ik ga zeggen wie wij zijn, en dat is bijna onmogelijk, omdat bij alles wat ik zeg iemand denkt, “zo ben ik niet”. En dat zegt heel veel over wie wij zijn…

Laura van Dolron vraagt zich in WIJ af wat we bedoelen als we ‘wij’ zeggen. Wie zijn ‘wij’ en hoe bepalen we wie daar bij hoort en wie niet? WIJ gaat over nee-stemmers en ja-knikkers, over Kant en je kleiner maken dan je bent, over Beethoven en emoticons, over vluchtelingen en vluchters, over in het donker met je kind op een bootje stappen op de Middellandse zee, of je neus begraven in de krullen van je dochter…

Na haar succesvolle voorstelling Liefhebben, waarin Laura onderzoekt wat liefde is, gaat zij nu een dubieuzer begrip te lijf. WIJ is een politieke speech die je door elkaar schudt. Een persoonlijke bekentenis die je hart breekt. Een ontregelend portret van wie wij zijn. De pers over WIJ:

‘Ik ben in tijden niet zó klaarwakker uit een voorstelling gekomen.’ De Groene Amsterdammer 
‘Intens, krachtig, lief, integer en vol overtuiging.’ Friesch Dagblad
‘Alles wat theater hoort te doen, doet Van Dolron graag anders, Een must.’ De Standaard
‘Op z’n Van Dolron’s – prettig onnadrukkelijk, soms ironisch, nooit cynisch – fileert ze deze WIJ.’ De Volkskrant

De tekst van WIJ bleek – net als Liefhebben - op zichzelf zoveel kracht te bezitten dat deze in 2017 in boekvorm is verschenen.

Laura van Dolron creëerde haar eigen genre: stand-up filosofie. In haar voorstellingen wisselen humor en diepgang elkaar in razend tempo af. Ze doet op het podium wat een comedian doet, maar dan met meer poëzie en minder behoefte aan de lach. Ze doet wat dominees doen, maar dan zonder God (al komt hij nog wel eens om de hoek kijken). Ze doet wat theatermakers doen, maar dan zonder rol, zonder illusie. Laura: ‘In het echt wordt er al genoeg gespeeld, dus in het theater laat ik dat liever achterwege’. Over haar succesvoorstelling Sartre zegt sorry zei de jury van het Nederlands Theaterfestival; “Van Dolron heeft iets van een vrouwelijke Woody Allen en ze verdient het om een net zo groot publiek te bereiken als de meester zelf.”