My first tragedy: Iphigeneia

Van carnaval tot rituele processies, van voetbalwedstrijden tot theater, het zijn allemaal manieren om als gereguleerde samenleving om te gaan met het ongrijpbare, met transgressie en met gevoelens die groter zijn dan ons zelf. Tegelijkertijd hechten we steeds meer waarde aan onze verlichte ratio en steeds minder waarde aan dat wat donker, onuitspreekbaar en niet-rationeel is.

De Griekse tragedies maakten in het oude Athene deel uit van een groter ritueel voor Dionysos, maar reflecteerden via oude mythen tegelijkertijd op de meer wereldlijke problemen van een jonge democratie. In moderne bewerkingen van de tragedies ligt de nadruk meestal op het laatste aspect.

In My first tragedy zoekt regisseur Mart van Berckel samen met zijn cast van dansers en acteurs naar een herwaardering van het rituele karakter van de tragedie, waarin het (menselijk) offer een belangrijke rol speelt. In een beeldende, fysieke en muzikale voorstelling pelt hij de tragedie stukje bij beetje af tot de niet-rationele kern.